در ماه مي 1967 نيروهاي اسرائيل در امتداد مرز سوريه تجمع نموده و آرايش جنگي به خود گر�تند. جمال عبد الناصر رييس جمهور مصر، سوريه را از حمله اي غا�لگيرانه و زودهنگام آگاه نمود. ارتشهاي مصر، سوريه و اردن به حالت آماده باش درآمدند. دوطر� يكديگر را به راه اندازي جنگي ديگر متهم نموده وجنگ تبليغاتي عليه يكديگرآغاز شد. زماني كه بحران واحتمال وقوع جنگ شدت گر�ت، دو ابر قدرت ـ امريكا وشوروي ـ تصميم گر�تند تا از وقوع جنگ جلوگيري كنند. س�ير شوروي در نيمه شب 26 ماه مي، ناصر را ازخواب بيدار مي كند و به وي اخطار جدي مي كند كه نبايد به ارتش �رمان آتش بدهد.

جنگ، در روز پنجم ماه ژوئن (15 خرداد 1346) با حملات شديد وغا�لگيرانه هوايي اسرائيل به �رودگاههاي مصر، سوريه و اردن آغاز شد و اسرائيل توانست در همان ساعات اوليه نبرد نيروهاي هوايي كشورهاي عرب را بكلي از كار بيندازد. سپس نيروي زميني ارتش صهيونيستي طي شش روز صحراي سينا، كرانه غربي رود اردن، نوار غزه، ارت�اعات جولان و شهر مهم قنيطره را به اشغال خود درآورد و بر تمامي بيت المقدس مسلط شد.

شهيد دكتر مصط�ي چمران مي گويد :

"در سال 1967 اسرائيل در عرض دو ساعت نيروي هوايي سه دولت را كاملا نابود كرد. درست است كه جنگ سه روز ادامه پيدا كرد ولي سرنوشت جنگ در همان دو ساعت اوليه معين شد. هنگامي كه نيروي هوايي آنها نابود شد رزمندگان بيچاره [مصري] در صحراي سينا كه همچون ك� دست مسطح است در مقابل تانكها و توپها و هواپيماهاي اسرائيل چگونه مي توانستند بجنگند."

اکنون 35 سال از آن واقعه می گذرد؛ نه رؤیاهای اسرائیلیان را تعبیری یا�ت شد، نه وحشیگریشان را حاصلی، و آنچه از ثمره این 35 سال اشغال بدستشان آمد، به اعترا� خودشان، جز اقتصادی بحرانی و جامعه ای �اقد آزادی بیان و مملو از خشونت ، چیز دیگری نیست.

و این از ثمره خون قهرمانانی چون آن �لسطینی شهید است، که در صبحدم 15 خرداد 1381، در سی و پنجمین سالروز این اشغال، با سلاح شهادت، گروه دیگری از این سربازان تاریکی را به هلاکت رساند، تا وحشت همیشگی در دل غاصبان زورگو، باقی باشد، تا روزی که دلهای مؤمنان، به آن پیروزی نهایی شاد شود، انشاءالله:

"قاتلوهم یعذّ�بهم الله بأیدیکم و یخزهم و ینصرکم علیهم و یش� صدور قوم مؤمنین